Babamın telefonunu elime aldım, mesajlar açıktı. Kalbim hızla çarpıyordu, nefesim daralmıştı. En son gelen mesaj eşimdendi: “Anneye hediye almak istiyorum. Bedenini öğrenmem lazım. Lütfen yardım et.” Bir an nefesimi tuttum. Eşimin söyledikleri doğruydu, ama neden bu kadar endişeliydi? Neden bana doğruyu söylerken yüzü kızarmıştı? İçimdeki şüphe büyüyordu. Kendimi kontrol etmeye çalışarak telefonu yerine bıraktım. Ailemden kısa bir sohbetle ayrıldım, ama içimde fırtınalar kopuyordu. Eve dönerken düşünceler kafamda dönüp duruyordu:
Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.
