Adam ayağa kalktı:– Bana müsaade, artık gitmeliyim, karım merak eder. Sende git evine küçük kızın gönlünü al, belki o küçük kız şimdi evde ağlayıp duruyordur.Bülent de ayağa kalktı. Kuvvetlice elini sıktı adamın.– Sizi tanıdığıma çok memnun oldum.Elini bırakıp koluna girdi. Yolun karşısındaki pastaneyi gösterdi.– Hadi gel. Eşin için şuradan çikolatalı pasta alalım, dedi.Pastayı aldılar. Adam hayatında ilk defa karısına yaş pasta götürmenin mutluluğuyla, bin bir teşekkür ederek evinin yolunu tuttu. Bülent de pastanenin yanındaki manavdan karısının en sevdiği meyvelerden aldı.Eve geldiğinde karısı şişmiş gözlerle mutfak masasında oturmuş su içiyordu. Bülent hiç konuşmadan meyveleri büyükçe bir tabağa döküp yıkadı. Sonra eşinin önüne koydu.– Bunlar dünyanın en şanslı meyveleri, dedi. İnci hiç konuşmadı.-Sorsana “niye” diye.İnci kızgın kızgın:-Niye, diye sordu.– Çünkü dünyanın en güzel ve en tatlı kadının midesine gidecek, dedi gayet ciddi bir ses tonuyla. İnci şaşırmıştı. Bir anda yüzünün ifadesi yumuşamıştı.– Bunlar senin sevdiğin meyveler, senin için aldım.– Hayret bir şey! Her zaman kendi sevdiğin meyveleri alırdın. Benim hangi meyveleri sevdiğimi iyi hatırlamışsın. Aslında bu beklediğim istediğim bir şeydi. “bak senin sevdiğin meyveleri aldım” demen. Ama şimdi kıymeti yok. Çünkü sana çok kırgınım, meyve alarak gönlümü alamazsın.– Özür dilerim seni kırdığım için.Sonra Bülent yere diz çöktü.– Cezam neyse razıyım. Ama bir tek şey istiyorum senden. Seni delice seven bu adamı senden mahrum etme. Bülent yere çömelmiş, boynu bükük bir vaziyette çok komik görünüyordu.İnci kıkır kıkır gülmeye başladı.– Affetmek o kadar kolay değil. Bakalım hangi cezalara katlanabileceksin, dedi.Bülent işte o zaman ona muzip muzip bakan eşinin içinde sakladığı küçük kızı gördü. “Bundan sonra her şey daha farklı olacak” diye düşündü.
