Murat Akman, dünyaya gözlerini açtığında ailesi tarafından bir çöplüğe atılarak terkedilmiş ve devlet tarafından Çocuk Esirgeme Kurumu’na yerleştirilerek burada büyümüş. 18 yaşına geldiğinde ise evi gibi bildiği ÇEK’ten (Çocuk Esirgeme Kurumundan) ayrılmak zorunda kalmış ama ÇEK ile bağlantısını hiç bir zaman kesmemiş. ÇEK’te bulunan çocuklara yardımcı olabilmek için elinden geleni yapmış.
Askerlik görevini komando olarak yerine getiren Akman, devletin kendisine bağladığı maaşı da kendisini büyüten ÇEK’teki çocuklar için göndermiş.
Çıktıkları operasyonlarda hayati tehlike olması nedeniyle her operasyon öncesi son mektubu olabileceğini düşündüğü bir mektubunu en yakın arkadaşına teslim etmiş.
Murat Akman’ın en yakın arkadaşı, Akman’ın geri dönemediği bir operasyon sonrası kendisine ulaşan son mektubu Akman’ın vasiyeti üzerine medyaya belirli bir ücret karşılığında devreder. Ödenen bu para da ÇEK’te büyüyen çocuklara bağışlanır.İlerde ölürsem eğer diye bir mektup yazmak çok zor. Aklına getirmek istemez ya insan ölümü, hani her zaman bir umut vardır ya. Askerliğim bittikten sonra yırtıp atacaktım bu mektubu ama şu an okuyorsanız yırtamadım demektir. Zaten pek de kalem tutmaz elim. Silah tutmayı daha iyi bilirim. Sizi korumam için siz öğrettiniz silah tutmayı.
Tuhaf olan siz bu mektubu okurken ben neden öldüğümü bile bilmiyor olacağım. Ya bir mayına bastım ya da yediğim bir kaç kurşun. Bileniniz var mı ben nasıl öldüm ?
Kışlada her televizyona bakışımda birbirinizi öldürdüğünüzü birbirinizin canını yaktığınızı gördüm. Müziğin sesini çok açtı diye komşusunu vuranlar. Gücü kadına yetenler. Cebindeki on lirası için adam vuranlar. Kız arkadaşına baktı diye alayını bıçaklayanlar.
“BİLENİNİZ VAR MI BEN KİMİ KORUMAK İÇİN ÖLDÜM?”
Eti az pişti diye garsona çıkışan adam; sen rahat uyu diye kurşunlar başımın üstünden geçerken ben dağda her bulduğumu kesip yedim.
Arabasını solladılar diye levyesini kapıp arabadan inen adam, beni bir çöp bidonuna atıp giden anam; söylesene ben kimin için öldüm?
Yetimhanede ve askerde en güzel şeyin ekmeğin bölmek olduğunu öğrendik biz. Peki size neyi bölmeyi öğrettiler?
Sizi önce Allah’a sonra birbirinize emanet ediyorum. Ben sizden razı oldum Allah da sizden razı olsun.”
